Peru cok guzel. Lima harika. Lima'da onlarca, tum Peru'da yuzlerce tarihi mekan var. Inanilmaz cesitli sebze yetisiyor (25 cesit misir olur mu yahu? Kirmizi, beyaz ve siyah misir yedim mesela. Patates turlerini sayarken bildigin sari patates icin "ha evet bir de o var" diyorlar), etleri super, yemekleri harika, "pisco sour" muhtesem (ama en fazla iki kadeh :) ), insanlari cana yakin ve iyi, okyanus kiyisinda guzel plajlari var (ama su soguk), Amazon Nehri'nin dogus noktasi Peru'da, daglar-coller-ormanlar (Amazon mesela) derken kesinlikle gidip gorulmesi gereken biryer. Ornegin 4 mevsim sadece Turkiye'de mi var sizce?
Neyse, Peru'dan ayrilmadan bir arkadas "gel seni geleneksel Peru yemekleri yapan bir restorana gotureyim" dedi. Gittigimiz restoran guzel, canli muzik var. Sarki soyleyen grup her masayi ayri ayri dolasip istek parcalarini soyluyor. 5 kisilik grupta gitarlar, kontrbas, bir-iki de bilmedigim yayli calgi vardi ve hepsi soyluyordu. Cok begendim, herifler cidden bu isi yalayip yutmus.
Neyse efendim uzatmadan, sira yemek ismarlamaya gelince ben scimi arkadas biraktim. Surekli "ceviche" tarzi seyler yedigimden farkli birsey ismarlamasini istedim. "Tamam, sana cok ozel birsey soyleyecegim, cok geleneksel bir yemegimiz" dedi, ve onume bu geldi:
Anlamayanlar icin sagdan sayayim: Kurufasulye, pilav ve sogan..... Nasil?
Yaninda parcalanmis et de getirdiler. Arkadasa "bizde de var aynisi, ama biz eti icine koyariz" dedim, "ha sizinki farkliymis o zaman" dedi :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder