Uzun suredir bir-iki kompozisyon yazisi hazirlamak istiyordum. Turk Nikon'da yeni bir forum konusu acildi, iyi bahane oldu. Fotograflar eklenecek, konuya hakim arkadaslar yorum yazacak (ama konu ile ilgili aciklamalari mutlaka okuyun, o sayfada 30 tane kedi, 40 tane marti, 70 tane burusuk amca fotografi olmasin). Orada aciklamak icin koydugum fotografi buraya da almak istedim. Zamanim olursa arada boyle bir ornek koyup onun uzerinden kompozisyon kurallarini aciklarim diye dusunuyorum.
Aslinda bu konu biraz dertli, yani fotograf cok subjektif birsey oldugu icin 'hayir oyle degil boyle' diyenler de cikacak. Ama bu guzel birsey, belki karsit ya da ek yorumlardan biz de birsey ogreniriz :)
Bu fotografi Oslo'da Kraliyet Sarayi'nin bir tarafindaki merdivenlerde cektim. Elimde Nikon P500 vardi. 380mm civari odak mesafesi var. Orjinal hali biraz yamuktu ve sagda-solda gereksiz detaylar vardi. 1:1 oranina getirdim, sebebini asagida yazdim.
Once siyah beyaz yapmayi dusundum, sonra akordiyonun ve cantasinin kirmizisi hosuma gitti. Merdivenlerin rengini biraz aldim (dikkat ederseniz tam siyah-beyaz degil), boylece amca daha belirgin kaldi.
Peki bu fotograf ise yarar mi (Gavurlar "Does it work?" der ya, iste ondan)? Goze hos gelen unsurlari neler?
- Renk dengesi: Cok kontrast vermedim. Merdivenler karenin buyuk kismina hakim oldugundan cok dikkat cekeceklerdi. Halbuki ben dikkati akordiyoncuya cekmek istiyorum. Diger yandan, korkuluklari biraz koyu biraktim. Sebebi bir sonraki maddede.
- Objelerin geometrik dengesi: Akordiyoncu biraz garip bir yerde duruyor. 1/3 altin oran kanununa gore konumlanmamis. Tam orta noktada da degil. Bu tip fotograflarda kosedeki objeyi dengeleyecek karsit bir baska obje bulunmasi genelde tercih edilir. Korkuluk bu gorevi goruyor. Renkli akordiyoncuyu dengelemesi icin kontrastini yuksek tuttum. Ama, 1:1 oran cok iyi calismamis. Korkuluk bir yerde bitiyor ve sol ust kosede merdiven devam etmedigi icin bir sureksizlik var: O kose gozu rahatsiz ediyor. 5:4 oranda kesince daha iyi oldu:
Boyle yaparak iki sey kazandik: 1- Sol ust kosedeki rahatsiz edici detay gitti, 2- Merdiven ve korkuluk surekli devam ediyormus gibi bir havaya burundu.
- Yukari ve geriye dogru giden merdiven fotografa 3 boyut havasi katiyor. Merdivenin bir derinligi var.
- Kontrast ve cizgiler: Yatay cizgiler korkulugun ayaklariyla, koseli merdivenin yapisin da yuvarlak hatlara sahip akordiyoncuyla hafif bir kontrast olusturuyor.
- Sadelik: Fotografta asil konuyu etkileyen hemen hicbir sey yok.
- Cerceve: Sag ustteki dallar da aslinda korkuluk ile beraber "cercevemsi" bir etki birakiyor. Ne yazik ki tam bir cerceve yok cunku dallar ciliz, eger cicek ve yaprak olsaydi daha belirgin bir cerceve olacakti.
- Merak: Merdivenin nereye ciktigini merak etmediniz mi gercekten? Ya da ne kadar devam ettigini?
Uzun zamandır senin yazılarını okuyorum. Başka bir yerde yazıyorsunda buraya mı düşüyor,yoksa gerçekten kimse denk mi gelmiyor bilemedim fakat çok güzel kalemin var,tebrik ederim.
YanıtlaSilBen olsaydim 5:4 oranda dallari ve korkulugu fotograftan kaldirip sade, geometrik olarak fotografta daha hos duracagini dusunurdum renkler guzel olmus birde amca fotografta tam olsaymis ( bacaklar ) daha bir hos olurmus gibi geldi
YanıtlaSilKorkulugu ve dallari kaldirinca sadece amca kaliyor zaten :) Aciyi degistirmeye vaktim olmadi, hanimla yuruyorduk.
SilAyaklar meselesi biraz mecburiyetten oldu, ama sonradan daha cok sevdim nedense bu halini. P500'le biraz uzaktan cektim (380mm civari odak mesafesi var), kadraj yamuk olmus. Merdivenleri yatay hale getirince ayaklari mecburen kestim. Ayni noktadan 4-5 cekim yaptim, bu karede akordiyoncunun yuz hali en iyisiydi.